Pod koty

Krzątamy się z O. rano, przygotowując się na nowy dzień. Dzień pełen wyzwań, jak na ludzi z korpo przystało. Pogrążeni w myślach o kejpiajach i kończącym się kwartale. Myjemy zęby, a jak wiadomo, czynność ta skłania do refleksji. To wtedy najchętniej dzielilibyśmy się z otoczeniem swoimi głębokimi przemyśleniami, które z uporem maniaka krążą w naszych głowach. Wtedy, kiedy usta wypełnione mamy miętową pianą. 

Wtedy właśnie odzywa się O.:

– Czy nie uważasz, że powinniśmy jednak kupić zwykłą szafkę pod umywalkę, a nie podwieszaną? [wciąż mamy tymczasową, prowizoryczną szafkę pod umywalkę i ostatnio – po 7 latach – uznaliśmy, że czas na jej wymianę – przyp.]

– Ale dlaczego? Czy chodzi o koty? Obawiasz się, że podwieszana ich nie udźwignie? – pytam z przejęciem, bo dawno już zdecydowałam, że ma być podwieszana. Ładnie wygląda, jest dostęp dla mopa.

– Tak, właśnie tego się obawiam. – do moich uszu dociera to, czego słyszeć nie chcę.

– Upewnijmy się proszę, czy obecność w domu kotów wyklucza posiadanie podwieszanej umywalki, dobrze? Sprawdzisz, jaką mają wytrzymałość? – chwytam się ostatniej nadziei, licząc na to, że jest to co najmniej kilkanaście kilogramów, po czym dodaję – Ale czekaj, jeśli okaże się, że podwieszana nie ma wystarczającej wytrzymałości, to chciałbyś uniemożliwić kotom dostęp do łazienki czy wybrać zwykłą, ale bezpieczną szafkę na nóżkach?

– Pytanie! Oczywiście, że taką bezpieczną. Pod koty.

Bo wiadomo, że kot (na)umywalkowy to kot szczęśliwy.

I panoramiczna gratka dla tych, którzy (jeszcze) nie lubią się z naszym Instagramem:

Tak wyglądają wszystkie moje poranki Choć najcenniejsze jest miejsce na umywalce, Marchewa stara się przede wszystkim tam dostać i czekać na swoją porcję czochrania z #tangleteezer Tym razem ubiegł ją Rysiek… Biedna próbowała przejąć miejscówkę, dosiadając się obok i laserując go. Bezskutecznie. Rysio był niewzruszony i nieugięty. #catsareweird

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika rudomi (@rudomi) 7 Cze, 2016 o 4:42 PDT