Zielono mi

Czerwiec.

Na czerwiec czekam przez cały rok, co roku.

To wtedy w warzywniaku pod domem pojawia się on. Okrągły, słodki, soczysty.

Groszek. W strąkach, albo już wyłuskany.

Najlepszy prosto z krzaka, jak u nas 2 lata temu. W tym roku nie wyrósł, więc prawie codziennie stoję w kolejce po ten zielony narkotyk, zostawiając u zaprzyjaźnionych dilerów* sporą część pensji.

Uzależnieni nie liczą pieniędzy.

Znakomicie nie tylko smakuje, ale i wygląda – stąd pomysł na kilka zdjęć. Oczywiście sesja nie mogła odbyć się bez rudej asysty, choć ta była bardziej zainteresowana konsumpcją rosnącego na naszym balkonie słonecznika.

I tak sobie dogadzaliśmy tego czerwcowego popołudnia, niczym uzależnieni – ja wydłubując zielone kulki, a Rysiek i Marchewka pozbawiając liści kwiatek, który dostałam od O.

Słonecznik… to kolejna moja używka. Sezon na pestki, które podczas „wydobywania” nieziemsko brudzą palce i paznokcie, co nie hamuje mnie przed ich nałogowym spożywaniem (mam na to sposób!), jeszcze przede mną.

*pan z warzywniaka powiedział mi, że czuje się jak diler… ;)